Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Μαύρες σκιές...


Η ζωή είναι γεμάτη επιλογές. Βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνία, σε κάθε λέξη, σε κάθε ανάσα. Η ευθύνη που αναλαμβάνει κάποιος απέναντι στον εαυτό του κάθε φορά που πρέπει να κάνει μια επιλογή είναι τεράστια. Αυτή την ευθύνη καθώς και τις συνέπειες της, δε μπορεί να την αντιληφθεί τη στιγμή εκείνη παρα μόνο αρκετό καιρό μετά, όταν θα είναι πλέον ώριμος και κατασταλαγμένος. Μπορεί να χάσουμε τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μας λόγω λάνθασμένων επιλογών οι οποίες τη στιγμή που έγιναν φάνταζαν ως οι πιο σωστές, οι πιο ‘λογικές’.

Ο ορίζοντας αρχίζει να σκοτεινιάζει όταν αποδεικνύεται οτι μια επιλογή που έγινε σε κάποια δεδομένη στιγμή ήταν τελικά λάθος. Ακόμα χειρότερα είναι όταν δεν είμαστε σίγουροι για το αν η επιλογή ήταν η σωστή. Γιατί τότε, η ερώτηση ‘Τι θα γινόταν αν...;’ παίρνει κυριολεκτικά σάρκα και οστά και ψιθυρίζει στο αυτί σου σε ανύποπτο χρόνο. Σα μια αόρατη σκιά που σε ακολουθάει παντού κάνοντας αισθητή τη παρουσία της εκεί που δε το περιμένεις.

Ο χαρακτήρας που διαμορφώνει ένας άνθρωπος μέσα στα χρόνια καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις συναναστροφές του και τις εμπειρίες του, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζονται από τις επιλογές του. Εμείς επιλέγουμε τους φίλους μας, τους συντρόφους μας, τη πορεία που θα πάρει η ζωή μας και κατ’επέκταση αυτές οι ίδιες οι επιλογές μας πλάθουν και καθορίζουν το ποιοι είμαστε πραγματικά. Κανείς δε μπορεί να πει στα σίγουρα αν μια επιλογή που κάνουμε κάποτε θα είναι εν τέλει και η καλύτερη για εμάς. Απλά τη κάνουμε σχεδόν στα τυφλά, βασιζόμενοι στο ένστικτο και τη τύχη. Όταν μετά από καιρό τα πάντα μέσα μας κατασταλάζουν και αναρωτιόμαστε για την ορθότητα της επιλογής μας, τότε εμφανίζονται οι σκιές, που ψιθυρίζοντάς μας χρησιμοποιώντας τη φωνή της συνείδησης, μας γεμίζουν αμφιβολίες, φόβο για το μέλλον, ακόμα και πόνο για κάτι που ποτέ δε μάθαμε το πως θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί αν στο παρελθόν είχαμε κάνει μια εναλλακτική επιλογή.

Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Το να μετανιώνεις για μια επιλογή που έκανες κάποτε είναι δίκοπο μαχαίρι. Το παρελθόν είναι αυτό που είναι και δεν είναι δυνατό να αλλάξει. Από την άλλη όμως, αυτές οι εμπειρίες και τα λάθη είναι που σε βοηθάνε να στήσεις το μέλλον σου όπως εσύ επιθυμείς. Γιατί ότι δε σε σκοτώνει, απλά σε κάνει πιο δυνατό. Κάποια στιγμή διαύγειας και καθαρού μυαλού, συνειδητοποιείς πως αν δεν είχες κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή, είτε αυτή ήταν καλή είτε κακή, δε θα ήσουν αυτός που είσαι σήμερα. Γιατι είτε το θέλουμε είτε οχι, οι επιλογές καθορίζουν αυτό που είμαστε και αυτούς που έχουμε δίπλα μας. Και είμαι σίγουρος πως, αν μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω, θα επιλέγαμε ξανά τους ίδιους δρόμους.

Το πήρα απόφαση. Απόψε θα ανάψω το φως και θα διώξω τις σκιές. Ξέρω οτι δε θα είναι για πάντα. Ας είναι. Ίσως την επόμενη φορά που θα επιστρέψουν να έχω μάθει να ζω με αυτές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου