Υπάρχει μια ιδιαίτερη γοητεία στην τέχνη του γραψίματος. Όπως όλες οι τέχνες, έτσι και αυτή είναι λυτρωτική, χαλαρωτική και ενίοτε αποκαλυπτική. Πολλές φορές όμως είναι και πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί. Ξεκινάς για παράδειγμα να γράψεις για κάποιο θέμα που σε απασχολεί και δεν αντιμετωπίζεις καμία δυσκολία. Οι ενότητες βρίσκονται εντυπωμένες μέσα στο μυαλό και ο τρόπος σύνδεσης τους σε μορφή γραπτού λόγου κατάλληλου προς ανάγνωση από τρίτους είναι πολύ εύκολος.
Κάποιες άλλες φορές όμως, νιώθεις την ανάγκη να χειριστείς την τέχνη του γραψίματος για να βγάλεις από μέσα σου κάτι που σε απασχολεί. Κάποιο συναίσθημα, κάποιο προβληματισμό, ακόμα και την αγανάκτησή σου για κάτι. Τότε τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς συνειδητοποιείς ότι αυτό που σχηματίζεται επάνω στο χαρτί είναι ένα κομμάτι της ψυχής σου, που διαβάζοντάς το αμέσως μετά σε βοηθάει να ανακαλύψεις κάποια πράγματα για σένα που δεν ήξερες.
Συχνά συμβαίνει να αισθάνεται κάποιος μια εσωτερική πίεση να εξωτερικεύσει κάτι που δε μπορεί να προσδιορίσει. Υπάρχει απλά μια εσωτερική εκροή ενέργειας η οποία ψάχνει ένα υγιές κανάλι εξόδου ώστε να εκτονωθεί. Να εξορκιστεί. Πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν επαφή με τις τέχνες το κρατάνε μέσα τους χωρίς να μπορούν να το ελέγξουν. Και αυτό γιγαντώνεται και θεριεύει, μέχρι που το βάρος γίνεται αβάσταχτο. Δε χρειάζεται όμως να είναι κάποιος καλλιτέχνης ή να έχει κάποια ιδιαίτερη δεξιότητα ώστε να εξωτερικεύσει ένα συναίσθημα.
Η λύση είναι απλή και υπάρχει σε κάθε σπίτι. Χρειάζεται μόνο χαρτί, μολύβι και λίγο ησυχία ώστε το μυαλό να καθαρίσει. Μόλις το μολύβι ακουμπήσει στο χαρτί και σχηματίσει τις πρώτες λέξεις, η συνέχεια είναι πολύ πιο απλή. Η σελίδα γεμίζει σε χρόνο ρεκόρ. Ίσως χρειαστεί και δεύτερη ή και τρίτη. Ίσως και περισσότερες. Κάπως έτσι όμως αισθάνεσαι την ψυχή σου να αδειάζει από οτιδήποτε την βαραίνει. Τώρα αυτό που κάποτε ήταν μέσα σου βρίσκεται αποτυπωμένο και εξορκισμένο στο χαρτί. Μπορείς να το ακουμπήσεις, να το ψηλαφήσεις, να το κρατήσεις στα χέρια σου. Τώρα πια το έχεις βγάλει από μέσα σου. Και την επόμενη φορά που θα αισθανθείς το ίδιο βάρος, διάβασε ξανά απλά τις σκέψεις που μόλις αποτύπωσες. Θα σε βοηθήσει.
Αν πάλι κατέγραψες κάτι που σε τρομάζει ή κάτι που κουβαλούσες καιρό μέσα σου και σε εμπόδιζε να προχωρήσεις, δε χρειάζεται να ξαναδιαβάσεις ποτέ ξανά το τι έχεις γράψει. Κλείσε το χαρτί σε ένα ειδικά μπαούλο που θα το έχεις ειδικά για αυτό το σκοπό και κλείδωσε το. Δε θα σε ενοχλήσει ξανά ποτέ. Και αν ποτέ στο μέλλον θελήσεις να ανατρέξεις σε αυτή τη δυσάρεστη σκέψη, είτε γιατί θα αισθάνεσαι πλέον έτοιμος για να την αντιμετωπίσεις, είτε γιατί θα την έχεις ξεπεράσει και θα θες να κάνεις την αυτοκριτική σου, το κλειδί θα είναι πάντα στα χέρια σου. Μπορείς να επιλέξεις να την κρατήσεις για πάντα κλειδωμένη στο μπαούλο.
Αν πάλι οι αποτυπωμένες σκέψεις σε τρομάζουν τόσο πολύ που είσαι σίγουρος ότι δε θέλεις να τις ξαναδιαβάσεις ποτέ, κάνε κάτι άλλο. Μουτζούρωσε τα χαρτιά και σκίσε τα. Πέταξε τα. Βάλτους ακόμα και φωτιά. Πήγαινε σε ένα μέρος πολύ μακριά από το σπίτι σου και σκόρπισε τα εκεί σε μικρά κομματάκια, τόσο μικρά που θα είσαι σίγουρος ότι ποτέ ξανά δε θα μπορέσουν να ενωθούν και να σε βλάψουν άλλο. Ξεφορτώσου οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις άβολα και προχώρα με θάρρος και χαμόγελο στην επόμενη μέρα.
Δε χρειάζεται να είσαι καλλιτέχνης. Δε χρειάζεται καν να ξέρεις ορθογραφία.
Απλά πάρε ένα χαρτί και ένα μολύβι και γίνε ο αγαπημένος σου συγγραφέας.
