Σήμερα είναι μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Η ώρα είναι
περασμένη. Έξω από το παράθυρο φαίνονται τα αχνά φώτα της πόλης. Η βοή των
διερχομένων αυτοκινήτων σπάει τη σιωπή. Είναι ώρα για χαλάρωση και ξεκούραση.
Είναι ώρα να αναλογιστούμε τι ζήσαμε σήμερα, τι ζούμε αυτή τη στιγμή, τι μας
έφερε ως εδώ.
Είναι ώρα να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας.
Χαλαρώνω και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στις σκέψεις. Οι
σκέψεις γίνονται συναισθήματα. Θετικά, αρνητικά, όλα μαζί. Στη δύση της ημέρας
είναι δύσκολο να ξεκαθαρίσεις τι αισθάνεσαι. Συνήθως αισθάνεσαι μπερδεμένος,
τρομοκρατημένος ίσως από τις απότομες εναλλαγές διαθέσεων της καθημερινότητας.
Δουλειά, σπίτι, δρόμος. Η ζωή είναι ένα τεράστιο καραβάνι συναισθημάτων τα
οποία μας διαπερνούν κάθε στιγμή με τέτοια ορμή που εν τέλει μας είναι δύσκολο
να τα διαχωρίσουμε. Από ψηλά πέφτουμε στα χαμηλά. Από το κρύο πάμε στη ζέστη.
Από τη λύπη στη χαρά, από το γέλιο στο δάκρυ. Και ούτω καθ’εξής.
Οι σκέψεις σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν. Τα συναισθήματα
αρχίζουν σιγά σιγά να διαχωρίζονται. Αρχίζω και αναλογίζομαι την πορεία της
μέρας και αργά αλλά σταθερά βγαίνουν τα πρώτα συμπεράσματα. Συμπεράσματα για
τους ανθρώπους με τους οποίους ήρθα σε επαφή, με τις καταστάσεις με τις οποίες
ήρθα αντιμέτωπος μέσα από την παράλογη λογική της δουλειάς και του σύγχρονου
τρόπου ζωής, ακόμα και για τις διαπροσωπικές σχέσεις. Και τότε αρχίζω σιγά σιγά
να επικρίνω τις επιλογές που έκανα ή να μετανιώνω για αυτές. Όλα είναι μέσα στο
παιχνίδι. Η ζωή δεν έχει τρόπο να σου πει ότι αυτό που πας να κάνεις είναι
σωστό ή λάθος. Η ζωή είναι ένα αέναο μονοπάτι το οποίο πρέπει να διαβείς
ολόκληρο για να αρχίσεις να το αποκωδικοποιείς. Εδώ δεν έχει σύντομους δρόμους
ή παρακάμψεις. Οι επιλογές σου σε ορίζουν. Στο τέλος της μέρας λοιπόν δεν έχει
σημασία τι επιλέγεις να κάνεις ή πως
επιλέγεις να φερθείς ή να αντιδράσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι να είσαι
σίγουρος για ποιο λόγο έκανες ότι έκανες. Μόνο έτσι θα είσαι αληθινός απέναντι
στον εαυτό σου και τους γύρω σου. Το λάθος είναι ανθρώπινο και έχει και αυτό τη
δική του αξία. Δεν έχει λοιπόν σημασία να προσπαθείς να το αποφύγεις. Κάνε τις
επιλογές σου, κάνε τα λάθη σου, νιώσε άνθρωπος. Και σιγά σιγά το πολύπλοκο
μονοπάτι της ζωής θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει.
Οι σκέψεις διαλύονται και επανέρχομαι στην
πραγματικότητα. Ξανακοιτάω έξω από το παράθυρο. Η κούραση σιγά σιγά αρχίζει να
φεύγει. Οι αμφιβολίες επίσης. Η μέρα τελείωσε και αύριο θα είναι μια καινούργια
αρχή. Μια αρχή με τα δικά της λάθη, τις δικές τις επιλογές και τα δικά της
συμπεράσματα. Μια σκέψη παραμένει μόνο.
Ποιος είμαι; Τι με έφερε ως εδώ;
Κοιτάω δίπλα μου. Τώρα πια είμαι σίγουρος και για τα δύο.
Τι είδα; Ότι θα δεις κι εσύ κοιτώντας δίπλα σου με
ανοιχτά μάτια και μυαλό. Τη δικιά σου αλήθεια. Το δικό σου λόγο που αξίζει να
αγωνίζεσαι.
Το δικό σου λόγο που αξίζει να προσπαθείς καθημερινά να
είσαι άνθρωπος.
