Φόβος. Παντού και πουθενά.
Ποτέ και πάντα.
Η χειρότερη μορφή φόβου που
βιώνουν οι περισσότεροι ενήλικες είναι ο ψυχολογικός. Φοβάσαι για την επόμενη
μέρα, για την έκβαση της ζωής σου, για οτιδήποτε μπορεί να ακολουθεί. Ακόμα και
σίγουρος να είσαι για τις κινήσεις και τις επιλογές σου, ο φόβος είναι πάντα εκεί
δημιουργώντας αρχικά άγχος, το οποίο φυτεύει ανασφάλειες στο μυαλό και
αρρωσταίνοντας την ψυχή.
‘Και αν;’
Η ερώτηση αυτή σε βασανίζει
τα ατέλειωτα βράδια που μένεις ξάγρυπνος και γεννάει αμέτρητα επιπλέον ερωτήματα
που βασανίζουν το μυαλό σου. Είσαι σίγουρος ότι έκανες τη σωστή επιλογή; Τι θα
συμβεί αν τελικά αποδειχθεί λάθος; Έχεις τη δύναμη να υποστηρίξεις την απόφαση
σου; Είσαι αρκετά δυνατός όσο νόμιζες;
Τα ερωτήματα φιλτράρονται
μέσα από τις ανασφάλειες και αποκτούν αυτοματοποιημένες απαντήσεις.
‘Δεν είμαι σίγουρος. Θα είναι
σίγουρα λάθος. Δεν έχω τη δύναμη να σηκώσω ένα τόσο βαρύ φορτίο. Μακάρι να
αποφάσιζε κάποιος άλλος για μένα…δεν είμαι τελικά τόσο δυνατός…ή μήπως είμαι; ‘
‘Και αν;’
Η γνωστή ερώτηση επανέρχεται
αντεστραμμένη. Και αν τελικά όλα αυτά είναι σκιές του μυαλού σου; Και αν η
επιλογή σου είναι σωστή; Πιστεύεις έστω και λίγο στον εαυτό σου; Έχεις την
τόλμη να ρισκάρεις; Η ζωή είναι γεμάτη επιλογές και κλειστές πόρτες που δεν
ξέρουμε τι κρύβεται από πίσω τους. Απλά επιλέγουμε μια και προχωράμε με βάση το
ενστικτο μας. Και αν τελικά κάνεις λάθος τι έγινε; Κανείς δεν είναι αλάνθαστος.
Ο προορισμός σου θα είναι πάντα εκεί και απλά θα διανύσεις περισσότερη απόσταση
μέχρι να τον φτάσεις. Και σιγά σιγά θα μάθεις να ελέγχεις τον φόβο και να τον
νικάς.
Φόβος. Για όλα όσα υπήρξαν.
Για όλα όσα θα έρθουν.
Μην προσπαθείς να τον
διώξεις. Απλά γίνε φίλος του.
