Ορισμένες φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που δίνει στη
ζωή χρώμα και νόημα. Αντίστοιχα αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μαυρίζει ενίοτε
τις στιγμές μας, αφήνοντας μας κενούς και χαμένους. Τι είναι αυτό που ξυπνάει
μέσα μας αποκωδικοποιώντας τις εικόνες και τους ήχους που λαμβάνουμε και είτε
μας ανεβάζει, είτε μας ‘ρίχνει’.
Αναρωτιέμαι από πού πηγάζει το συναίσθημα.
Η ζωή έχει πολλά επίπεδα και πολλές πτυχές, τόσες που δεν
μπορούμε καν να το φανταστούμε. Το κάθε ερέθισμα που λαμβάνουμε από το
περιβάλλον με το οποίο αλληλεπιδρούμε είναι ικανό να μας φέρει σε διαφορετική
συναισθηματική κατάσταση, πολλές φορές οδηγώντας μας απότομα από το ένα άκρο
στο άλλο. Από τον παράδεισο στην κόλαση και το αντίθετο. Πόσες και πόσες φορές
μια και μόνο σκέψη μας έφερε έτσι ξαφνικά δάκρυα στα μάτια ή αντίστοιχα
απρόσμενη χαρά; Τα πάντα έχουν να κάνουν με το συναίσθημα και τον τρόπο με τον
οποίο ο καθένας από εμάς το αντιλαμβάνεται και το βιώνει.
Από πού πηγάζει όμως το συναίσθημα; Γιατί κάτι που
προκαλεί ας πούμε συγκίνηση σε κάποιον, κάποιον άλλον μπορεί να τον αφήνει
εντελώς αδιάφορο; Έχει μήπως να κάνει με τα βιώματα; Με τις προσωπικές
ανησυχίες και αναζητήσεις; Με τον τρόπο που μάθαμε να διαχειριζόμαστε τον εαυτό
μας και τις διάφορες καταστάσεις που βιώνουμε; Κανένας δεν ξέρει την ακριβή
απάντηση. Ίσως η πιο ασφαλής υπόθεση είναι πως το συναίσθημα προέρχεται από όλα
τα παραπάνω, σε ισόποσες δόσεις. Το σίγουρο όμως είναι πως προέρχεται από τα
βάθη της ψυχής και υπάρχει για να χρωματίζει τις ζωές μας. Και πάντα έχει έναν
τρόπο να μιλάει απ’ευθείας στο υποσυνείδητο, ωθώντας μας έτσι σε επιλογές που
συνήθως αποβαίνουν καθοριστικές για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας και της ζωής
μας.
Το συναίσθημα είναι η φωνή της καρδιάς και της ψυχής. Είναι
ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δρουν αυθόρμητα. Συνήθως συναίσθημα και
αυθορμητισμός πάνε πάντα μαζί, χαρίζοντας έτσι στους ανθρώπους που μπορούν να το
νιώσουν μια επιπλέον επιλογή σε δύσκολες αποφάσεις και διλήμματα, που συνήθως
σε βάθος χρόνου αποδεικνύονται σωστές. Το συναίσθημα πάντα κοντράρεται με τη
λογική σε μια αέναη μάχη. Το ποιος κερδίζει εξαρτάται από τον άνθρωπο και ποιον
έχει την τάση να τροφοδοτεί.
Οι ρομαντικοί, οι ευαίσθητες ψυχές και αυτοί που έχουν
καλλιτεχνικές ανησυχίες είναι μερικά παραδείγματα ανθρώπων που κατάφεραν και
έκαναν το συναίσθημα να μιλήσει μέσα τους με καθαρή φωνή μέσω της καρδιάς,
μετουσιώνοντάς το σε εικόνες, λόγια και ήχους. Οι άνθρωποι που οδηγούν τη ζωή τους
με βάση τη ψυχρή λογική του μυαλού ποτέ δεν το κατάφεραν αυτό. Και όμως, η
ύπαρξη των πρώτων ομορφαίνει τη ζωή όλων μας. Γιατί το συναίσθημα, όταν μετουσιωθεί
σε υλική μορφή χρωματίζει τις ζωές μας ακόμα και αν είναι αρνητικό. Φέρνει την
ισορροπία που χρειαζόμαστε μεταξύ μυαλού και καρδιάς. Και ενίοτε μας κάνει να
σκεφτόμαστε πιο καθαρά και αισιόδοξα.
Ας προσπαθήσουμε να μάθουμε να ακούμε όλοι τη φωνή του.
