Το μυστήριο της ζωής. Παρεξηγημένη αλλά πολύτιμη. Μικρή αλλά
αχανής, έντονη αλλά εύθραυστη, πολύπλοκη αλλά και απλή. Η πορεία του ανθρώπου
μέσα στον πυρήνα της ζωής αποτελεί μία τεράστια αναζήτηση, τόσο πνευματική όσο
και ουσιώδης. Το πόσο θα επιλέξει ο καθένας από εμάς να εμβαθύνει σε αυτή
προκειμένου να ανακαλύψει την ουσία της εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από
αυτόν.
Η πνευματικότητα ενός μέσου ανθρώπου έχει τις βάσεις της
στη παιδεία που έχει λάβει στα παιδικά του χρόνια, καθώς και σε προσωπικά
ερεθίσματα διαφορετικά στον καθένα μας. Όταν αυτή συνδυαστεί με μια ανοιχτόμυαλη
αντίληψη και μια δόση φαντασίας, ο άνθρωπος είναι ικανός να πορευτεί σε άλλα
μονοπάτια πέρα από τη ‘τετράγωνη’ αντίληψη της πραγματικότητας. Σε (δυσβατα
ειναι η αλήθεια) μονοπάτια που είναι ικανά να τον φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με
την ουσία της ύπαρξης του και το σκοπό του επάνω στον πλανήτη, καθιστώντας έτσι
τους σκοπούς και τους στόχους του ευκολότερα επιτεύξιμους.
Ο καθένας που βρίσκεται μπροστά σε μια ζωτικής σημασίας επιλογή
(ή κατάσταση) για τη πορεία της ζωής του έχει να ‘ζυγίσει’ δύο πράγματα. Να
κάνει την επιλογή στην τύχη αφήνοντας το μέλλον να κρίνει την ορθότητα της
επιλογής του ή να επιλέξει συνειδητά βάσει λογικής και γνώσης. Τι θα επιλέξει
να κάνει; Σίγουρα η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, αλλά αυτή η ρήση δε θα είχε
ποτέ ειπωθεί αν κάποιοι ‘τολμηροί’ δεν είχαν κάνει με αυτό το τρόπο ποτέ λάθος
επιλογές. Η εμβάθυνση και συνειδητοποίηση της λειτουργίας σημαντικών
καταστάσεων μπροστά στην οποία μας φέρνει συνεχώς αντιμέτωπους η καθημερινότητα
(είτε αυτό είναι η επιλογή φίλων, ερωτικού συντρόφου είτε οτιδήποτε άλλο) καθώς
και η γνώση των αναγκών και των αδυναμιών του ίδιου μας του εαυτού μπορεί να
μας βοηθήσει να φέρουμε τη πορεία της ζωής μας εκεί που θέλουμε εμεις,
αφήνοντας τον (αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό) παράγοντα της τύχης σε δεύτερη
μοίρα. Κι αυτό γιατί αν η επιλογή αποδειχτεί τελικά σε βάθος χρόνου οτι δεν
ήταν η κατάλληλη, ο μόνος που θα έχουμε να κατηγορήσουμε θα είναι ο εαυτός μας
(και όχι τη κακή μας τύχη) έχοντας ταυτόχρονα κάνει ένα επιπλέον βήμα προς την
απόλυτη συνειδητοποίηση του ποιοι είμαστε πραγματικά. Ένα βήμα προς τη γνωριμία
και την αποδοχή του ίδιου μας του εαυτού, χτίζοντας έτσι αργά αλλά σταθερά μια
ισχυρή προσωπικότητα βασισμένη σε πραγματικές εμπειρίες και συνειδητοποιημένες επιλογές
που δε βασίζονται σε μια πλασματική πραγματικότητα που ορίζεται αποκλειστικά
και μόνο από την τύχη.
Αναφέραμε στην αρχή του κειμένου οτι οτι ζωή είναι τόσο
πολύπλοκη όσο και απλή. Δεν υπάρχουν κανόνες για το πως θα ζήσει ο καθένας μας.
Υπάρχουν μόνο συμβουλές που μπορούμε να δώσουμε μόνο οι ίδιοι στους εαυτούς μας
για το πως θα καταφέρουμε να ισορροπήσουμε την ψυχική με την ουσιαστική μας
όραση αναζητώντας την αλήθεια πίσω από μία κατάσταση που μας απασχολεί, χωρίς
φυσικά να το παρακάνουμε με υπεραναλύσεις, χάνοντας τον αυθορμητισμό μας και το
πηγαίο χαρακτήρα μας. Ο σκοπός δεν είναι να χάσουμε την ουσία
της ζωης αναζητωντας την ουσία της αναζητησης.
Ο σκοπός είναι να
ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και τι σημαίνει η ζωή για εμάς.
