Μία ζωή χωρίς στόχους και φιλοδοξίες δεν είναι ζωή αλλά
ένα ατέλειωτο ταξίδι σε ένα σκοτεινό τούνελ που βοηθάμε εμείς οι ίδιοι να
μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, χαώδες και απρόσωπο, χωρίς τέλος. Φως δεν υπάρχει
πουθενά, παρά μόνο παγίδες. Παγίδες παντού. Μεγάλα απόκρημνα χάσματα που
απειλούν να καταποιούν τη ψυχή μας, τοίχοι με καρφιά που σταματάνε το δρόμο μας
βίαια και τρυπάνε τη καρδιά αφήνοντας της πληγές που ποτέ δεν κλείνουν,
φαντάσματα που τριγυρνάνε άσκοπα σαν εμάς μέσα στο χάος βοηθώντας μας μόνο στο
να παρεκκλίνουμε ακόμα περισσότερο από αυτό που θα μπορούσαμε να ήμασταν.
Μπορεί η κατάληξη του δρόμου αυτού να είναι ευτυχής, μπορεί και οχι. Η τύχη
συνήθως είναι αδίστακτη και δε χαρίζεται σε αυτούς που την προκαλούν.
Ο στόχος του ανθρώπου στη ζωή, όσο μικρός κι αν είναι είναι
το μοναδικό φανάρι που θα έχει στο επικίνδυνο ταξίδι στο χάος. Μας βοηθάει να
χτίσουμε το μονοπάτι μας βήμα βήμα, σιγουρεύοντας πρώτα κάθε κίνηση μας προτού
την κάνουμε. Κίνδυνοι υπάρχουν φυσικά ακόμα, αλλά με αυτό το τρόπο μπορούμε να
προστατευτούμε ως ενα βαθμό και να τους προσπεράσουμε. Μια φιλοδοξία (ή αλλιώς
όνειρο) είναι η πεποίθηση οτι υπάρχει πραγματικά φως στο τέλος αυτού του
τούνελ. Μπορεί να μη το βλέπουμε, μπορεί να μη το δούμε και ποτέ, αλλα όσο αυτή
η πεποίθηση μένει ζωντανή, τόσο ζωντανοί αισθανόμαστε κι εμείς. Και όσο
πλησιάζουμε προς το όνειρο μας βήμα προς βήμα, τόσο περισσότερο δίψα για ζωή
αποκτάμε.
Στόχος, φιλοδοξία, όνειρο, ελπίδα. Είναι δυνατόν τέσσερις
λέξεις με τόσο διαφορετική σημασία να σημαίνουν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα; Κι
όμως, αυτές οι τέσσερις λέξεις ενωμένες αποτελούν την ουσία της ζωής που
αναζητάμε. Οι τέσσερις λέξεις που μένουν πάντα ζωντανές μέσα μας μέχρι την
έσχατη στιγμή. Ο στόχος αποτελεί το πρώτο σκαλί στη συνειδητοποίηση του ποιοι
είμαστε και τι θέλουμε από τη ζωή και τον εαυτό μας. Η φιλοδοξία τρέφει τον
εαυτό μας με τη πεποίθηση οτι μπορούμε να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Το όνειρο
είναι απλα αυτό που κρατάει ζωντανή την ελπίδα η οποία θρέφει με τη σειρά της
όλα τα υπόλοιπα. Και ο κύκλος πραμένει ζωντανός. Η πορεία μας αλλάζει, νέοι
στόχοι έρχονται στο προσκήνιο, η δίψα για ζωή γίνεται πιο δυνατή. Και απο όλα
αυτά απορρέει το γενικότερο δίδαγμα της πίστης στον εαυτό μας. Αν πιστέψουμε
στον εαυτό μας και τις δυνατότητες του μπορούμε να επιτύχουμε σχεδόν τα πάντα.
Αρκεί ο δρόμος προς τη τελική επίτευξη του στόχου μας να κατακτηθεί με
μεθοδικότητα, υπομονή και επιμονή.
Ο καθένας έχει δικαίωμα στο όνειρο. Η ελευθερία της
σκέψης και του νου είναι το μοναδικό πράγμα που δε μπορεί κανένας να μας
στερήσει. Οτιδήποτε και να επιθυμούμε στη ζωή, όσο αδύνατο και αν φαίνεται σε
μας και τους γύρω μας, δε μας αφαιρεί ποτέ κανένας το δικαίωμα να το διεκδικήσουμε.Αν
ο στόχος τεθεί, η επίτευξη έστω και ενός μικρού του μέρους θεωρείται επιτυχία.
Ακόμα και αν ποτέ δε φτάσουμε στη θέση που ονειρευόμασταν, τότε θα έχουμε ήσυχη
τη συνείδηση μας οτι προσπαθήσαμε. Ακόμα και αν ο πλήρης στόχος δεν επιτευχθεί
ποτέ, θα είμαστε για πάντα κερδισμένοι και μόνο γι’αυτό. Ίσως και να είναι
καλύτερα έτσι. Γιατί οι στόχοι στη ζωή σου δίνουν ένα παραπάνω λόγο να ζεις.
Αν τους κατακτήσεις όλους ποιο θα είναι μετά το νόημα;
