Παράδεισος και κόλαση λοιπόν. Ή αλλιώς, το συμβολικό δίπολο
της ζωής που καταδυναστεύει τα συναισθήματα μας σε κάθε μας ανάσα. Καλό και
κακό και η αιώνια μεταξύ τους μάχη. Φως και σκοτάδι. Αλήθεια και ψέμα. Λύπη και
χαρά.
Η νοητή γραμμή που μας ωθεί από μια θετική συναισθηματική
κατάσταση στην απόλυτη αρνητική της τιμή είναι πραγματικά πολύ λεπτή αλλά
πανίσχυρη. Ισορροπούμε καθημερινά σε ένα τεντωμένο σκοινί, που άλλοτε μας
κρατάει και άλλοτε μας ρίχνει απότομα στο κενό. Μία τέτοια ραγδαία αλλαγή είναι
πολύ δύσκολο να αναλυθεί με όρους ψυχολογίας, πόσο μάλλον να αντιμετωπιστεί σε
πραγματικό χρόνο. Το συναίσθημα, είτε θετικό είτε αρνητικό κατακλύζει όλη μας
την υλική και πνευματική ύπαρξη οδηγώντας μας σε κλάσματα δευτερολέπτου από τη
φωτιά στον πάγο και το αντίθετο. Πολλοί χαρακτήρες τείνουν να καταλαμβάνονται
εξ’ολοκλήρου από ένα από τα δύο στοιχεία, με αποτέλεσμα να τους ‘καταπίνει’ η
πραγματικότητα που βιώνουν χωρίς να υπάρχει επιστροφή. Γίνονται είτε υπερβολικά
ευαίσθητοι, είτε υπερβολικά σκληροί, νομίζοντας πως έτσι αντιμετωπίζουν
αποτελεσματικά τη πλευρά που φοβούνται περισσότερο. Στην πραγματικότητα όμως
χτίζουν γύρω τους ένα αόρατο τοίχο που αποτρέπει οτιδήποτε να εισέλθει μέσα στο
χώρο που έχουν ορίσει ως ασφαλή γι’αυτούς, είτε αυτό είναι θετικό, είτε
αρνητικό.
Μία αρνητική κατάσταση μπορεί να λειτουργήσει σαν
εμπειρία, θωρακίζοντας τη θέληση και την αντίληψη, δημιουργώντας μια αυτόματη
ψυχολογική ασπίδα, έτσι ωστε η επόμενη ανάλογη εμπειρία να είναι λιγότερο
επώδυνη. Το ίδιο συμβαίνει και με τις θετικές εμπειρίες αλλα από άλλη σκοπιά.
Όποιος για παράδειγμα δεν βιώσει την άσχημη πλευρά μιας κατάστασης, τότε πλάθει
γύρω του μια ιδανική εικόνα για το κόσμο που ζεί με αποτέλεσμα μια έστω
προσωρινή απότομη αντιστροφή αυτής της κατάστασης (που είναι πολύ συνηθισμένο)
να αποβεί καταστρεπτική για τον ίδιο και τη μετέπειτα πορεία του. Ο δρόμος από
τη κόλαση στον παράδεισο και το αντίστροφο είναι πολλές φορές μόνο λίγες
στιγμές μακρύς. Όλοι το έχουμε νιώσει και βιώσει. Το θέμα είναι πως το
διαχειριζόμαστε ωστε αυτές οι εμπειρίες να λειτουργήσουν υπέρ μας και οχι να
μας αναλώσουν.
Θετική και αρνητική σκέψη. Το ίδιο δίπολο αλλά από τη
δική μας σκοπιά αυτή τη φορά. Πως θα αντιμετωπίσεις τη χαρά που μέσα σε
δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε λύπη; Θα την αφήσεις να σε καταλάβει; Αν ναι τότε
έχασες το παιχνίδι. Η λύπη μπορεί να ξαναγίνει χαρά μέσα σε δευτερόλεπτα και
εσύ ακόμα να πενθείς. Μπορεί να χάσεις τη στιγμή και την εμπειρία αυτού που
ζεις ψάχνοντας να υπεραναλύσεις αυτό που έγινε και γιατί έγινε έτσι και οχι
αλλιώς. Είναι ο κανόνας της ζωής, η αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφορετικών
προσωπικοτήτων που περιβάλλουν τη ζωή μας, είναι η χημεία μεταξύ μας που
δημιουργεί αυτές τις καταστάσεις. Δε μπορούμε να τις αποφύγουμε. Το μόνο που
μπορούμε να κάνουμε είναι το να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε και να
σκεφτούμε θετικά για εμάς και τους γύρω μας. Θετική σκέψη. Αυτό είναι το πρώτο βήμα.
Η κόλαση και ο παράδεισας δεν είναι ουτοπικές τοποθεσίες.
Υπάρχουν και ζούμε μέσα τους. Σε ποιο από τα δύο ζει ο καθένας μας εξαρτάται
από πολλούς παράγοντες που ξεκινάνε από την αντίληψη μας για τη ζωή και τη
καθημερινότητα. Η θετική ενέργεια που πηγάζει από μέσα μας, μπορεί να μας φέρει
ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Γι’αυτό και ο τίτλος του κειμένου αυτού
είναι γραμμένος έτσι και όχι αντίστροφα.
