Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Ταξίδι στο σκοτάδι



Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη μέση του πελάγους. Είναι αργά τη νύχτα. Κρυώνω και φοβάμαι. Ρίχνω μια ματιά έξω από το παράθυρο. Η θάλασσα και ο ουρανός είναι κατασκότεινα. Κατάμαυρα. Απέραντο μαύρο, τόσο που θαρρείς ότι σε έχει φυλακίσει. Αισθάνομαι ότι διασχίζω τον Αχέροντα. Και υπάρχει λόγος γι’αυτό.

Σήμερα θα συναντήσω το χάρο.

Έχουμε ξαναπεί πως στη ζωή συναντάμε το θάνατο με παραπάνω από μια μορφές. Εγώ πρόκειται να τον συναντήσω στην πιο πρωτόλεια, σε μια μορφή που φανερώνει την απαίσια δύναμη του. Ένα αγαπημένο μου πρόσωπο παλεύει με αυτόν αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να νικήσει καθώς η μάχη είναι και θα είναι άνιση. Είναι απλά θέμα χρόνου. Κι όμως, είναι τόσο άδικο…

Δεν έχει νόημα να προσπαθώ να βρω ελπίδα σε μια χαμένη μάχη. Σήμερα θα τον συναντήσω κατά πρόσωπο. Φοβάμαι πάρα πολύ. Δεν ξέρω γιατί. Σκέψεις κατατρέχουν το μυαλό μου, εικόνες δημιουργούνται μπροστά στα μάτια μου, ελπίδες εξανεμίζονται. Όσο το σκέφτομαι φοβάμαι ακόμα περισσότερο. Όχι τον θάνατο, δε φοβάμαι αυτόν. Φοβάμαι την επιβολή της δύναμης του επάνω στους ανθρώπους που βιώνουν αυτή την κατάσταση. Φοβάμαι την αντίδραση τους όταν θα συνειδητοποιήσουν ότι η μάχη χάθηκε. Και πάνω από όλα, φοβάμαι να αντικρίσω εκείνα τα μάτια, που όταν κλείσουν δεν θα ξανανοίξουν ποτέ.

Αυτή είναι η ωμή αλήθεια της ζωής πάνω στην οποία δεν έχουμε την παραμικρή ισχύ. Είμαστε απλά μικρές σταγόνες στον απέραντο ωκεανό του χρόνου. Είμαστε χώμα, στάχτη. Και ο φυσικός προορισμός μας είναι πίσω στη γη. Από εκεί ήρθαμε και εκεί θα καταλήξουμε. Πικρή αλήθεια αλλά παραμένει αλήθεια. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα για να το αποτρέψουμε.

Δεν ξέρω αν θα προλάβω να σε δω. Εκείνο που ξέρω είναι πως η ελπίδα δε χάνεται ποτέ. Αυτήν ούτε ο ίδιος ο θάνατος δε μπορεί να τη σκοτώσει. Συνεχίζω να ελπίζω λοιπόν. Συνεχίζω να ελπίζω πως μετά την κόλαση που περνάς θα βρεθείς να αιωρείσαι ανάμεσα στην πιο γαλάζια θάλασσα και τον πιο γαλανό ουρανό, οδεύοντας για τη δική σου γη της επαγγελίας. Συνεχίζω να ελπίζω πως κάποια μέρα θα συναντηθούμε ξανά. Και θα συνεχίσω να πιστεύω ως για την υπόλοιπη ζωή μου θα παραμείνεις δίπλα μου.

Σήμερα θα σε συναντήσω χάρε. Και να σου πω κάτι;

Δεν σε φοβάμαι πια.