Ποιος ξέρει τι φέρνει το μέλλον; Ποιος ξέρει τι μας ξημερώνει
αύριο; Έκανα σωστή επιλογή; Μήπως έχασα το δρόμο μου; Προς τα που βαδίζω; Ποιος
είμαι;
Ερωτήσεις που καθημερινά βασανίζουν το μυαλό μας…
Η ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη ανασφάλειες οι οποίες
προκύπτουν από την επίμονη προσπάθεια σχεδιασμού του μέλλοντος. Γιατί όμως
προσπαθούμε τόσο πολύ να προσδιορίσουμε κάτι που δεν μπορούμε καλά καλά να
κατανοήσουμε; Το μέλλον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το παρελθόν σε μια σειρά
αλυσιδωτών αντιδράσεων που η μία πυροδοτεί την άλλη και σιγά σιγά δημιουργεί το
πεπρωμένο μας. Ένα πεπρωμένο που χτίζουμε εμείς οι ίδιοι με τις επιλογές μας
και τα στάνταρ που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας και τη ζωή μας. Οι ευκαιρίες
δημιουργούνται και χάνονται χωρίς αιτία και αφορμή, αφήνοντας μας να παραπονιόμαστε
για την ποιότητα και την έκβαση της ζωής μας, αδυνατώντας να κατανοήσουμε ότι
γι’αυτό υπεύθυνοι είμαστε εμείς και μόνο εμείς.
Μόνοι μας δημιουργούμε τις ευκαιρίες. Γιατί όλες οι
ευκαιρίες γεννιούνται μέσα από τις επιθυμίες μας και ζουν μέσα μας περιμένοντας
την κατάλληλη στιγμή για να περάσουν από μπροστά μας. Τις περισσότερες φορές
όμως, φαινόμαστε ανίκανοι να χειριστούμε τις προοπτικές μιας νέας ευκαιρίας,
είτε γιατί φοβόμαστε να την αρπάξουμε, είτε γιατί αδυνατούμε να την
αντιληφθούμε. Η ζωή δεν συγχωρεί τέτοιες απροσεξίες. Μπορεί όμως πάντα να μας δώσει άλλη μια ευκαιρία. Η
πρώτη όμως θα έχει χαθεί για πάντα και θα ζει πλέον στο παρελθόν μαζί με τις
λανθασμένες επιλογές μας. Ακόμα και αν αυτή η ευκαιρία αποτελούσε τελικά μια
ακόμα λανθασμένη επιλογή, ποτέ δεν θα το μάθουμε. Και αυτό είναι κάτι που θα
μας βασανίζει πάντα.
Είναι προτιμότερο να οδηγηθείς σε λανθασμένες επιλογές
από δική σου ευθύνη, παρά να αναρωτιέσαι μια ζωή ‘τι θα είχε γίνει αν;…’. Η
συνειδητή επιλογή κάποιου δρόμου στη ζωή σε μαθαίνει να είσαι υπεύθυνος
απέναντι στον εαυτό σου και κατ’επέκταση στον περίγυρό σου. Άδραξε τη μέρα.
Άρπαξε τις ευκαιρίες. Ρίσκαρε. Και ας κάνεις λάθη. Μην το φοβάσαι το λάθος.
Είμαστε άνθρωποι και οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να κάνουν λάθη. Κανείς
δεν είναι τέλειος. Κανείς δεν θέλει να πληγωθεί, να αποτύχει, να κλάψει. Κι όμως αυτός είναι ο
δρόμος για να οδηγηθούμε στην τελειότητα όσον αφορά την μελλοντική μας πορεία
στη ζωή. Γιατί αν κοιτάξουμε για λίγο πίσω, θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο λόγος
που βρισκόμαστε εδώ σήμερα είναι μια μεγάλη σειρά επιτυχημένων και (κυρίως)
αποτυχημένων επιλογών. Μετά από αυτό ο καθένας κάνει την αυτοκριτική του και
επιλέγει την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει, έχοντας πλέον μια πιο ξεκάθαρη
εικόνα για το μέλλον που με τόσο κόπο προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει. Είσαι
ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία σου; Καλώς. Δεν είσαι; Πάλι καλώς. Αλλά
κάνε κάτι γι’αυτό. Κάνε κάτι για σένα!
Η ζωή δεν συγχωρεί αλλά δεν παύει να είναι γενναιόδωρη σε
όσους έχουν διάθεση να δεχτούν τα δώρα της. Ο χρόνος μπορεί να είναι αμείλικτος
αλλά ανταμείβει πλουσιοπάροχα όσους τον σέβονται. Οι ευκαιρίες χάνονται αλλά
είναι πάντα εκεί. Εμείς τις δημιουργούμε. Εμείς τις πλάθουμε. Κι εμείς οι ίδιοι
τις σκοτώνουμε.
Όχι πια.
